komuś dymi się z czuba

См. также в других словарях:

• dymi się [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z czuba {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś jest nietrzeźwy, pijany; mieć w czubie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Temu się już kurzy z czuba. Wszystkim się już zdrowo zadymiło z czubów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dymić się — Komuś dymi się z czuba zob. czub 1 …   Słownik frazeologiczny

• kurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa {{/stl 8}}– zakurzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, sprzętach: pokrywać się kurzem (także nieosobowo) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czub — m IV, D. a, Ms. czubbie; lm M. y 1. «upięte wysoko, sterczące włosy na wierzchu głowy» Loki ułożone w czub. ◊ Od czuba (głowy) do pięty «całkowicie, zupełnie; od stóp do głów» ◊ Brać, wziąć, porwać się za czuby «wszczynać, wszcząć bójkę; bić się» …   Słownik języka polskiego

• czub — 1. przestarz. Komuś dymi się z czuba «ktoś jest nietrzeźwy, pijany» 2. pot. Mieć (dobrze) w czubie «być pijanym»: (...) przyszedł czas na swobodne rozmowy, a że większość już miała dobrze w czubie, zdarzały się dowcipy, i to całkiem ostre. R.… …   Słownik frazeologiczny

• czub — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. czubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} fryzura z uniesionymi nad czołem włosami, mająca postać koka (u kobiet) albo sterczącego dłuższego pasma (lub kępy) zostawionego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień